Un pardal nun campo nevado deserto, unha tartaruga que camiña lentamente polo xardín, unha estrela fugaz, unha araña que lanza o seu primeiro fío de prata? Non todos os camiños teñen nome. Pero con orellas de morcego ou con orellas submarinas e con palabras de colibrí, podemos oír e cantar a poesía das pequenas cousas que nos rodean.
