Publicáronse por primeira vez respectivamente en 1973, 1980 e 1986. Máis, coma se fosen escritos nunha xeira continuada, existe neles o mesmo ton poético, a mesma síntese, o mesmo afán evocador da infancia, da adolescencia, do tempo ido. Estas páxinas chámannos a reflexión, á nostalxia arredor dalgúns aconteceres e duns escenarios que son a un tempo íntimos, persoais e de todos, o múltiple devir da sociedade galega nos seus sentimentos, dores e esperanzas. Todo aquí é vello e novo ao mesmo tempo, pasado e presente, cavilación e vibrante latexo.
