Liburu hau benetako gertakizun batean oinarrituta dago. Arantzazuko bi seminarista gaztek Arrikrutzen leizeetako lehoiaren hezurdura ezustean aurkitu eta berehala galdu egin ziren. Lehoiaren mendekua ote Hamabi ordu luze leizeko barrunberik sakonenean pasatu zituzten, handik irten ezinik. Denbora aurrera joan ahala eta inor haien bila joaten ez zela ikusita, estutasuna, beldurra, izua egin zen haien jabe. Entzumenezko haluzinazioak ere izan zituzten eta eromenaren eremu lausoan sartu ez sartu egon ziren, etsipenaren atzapar gaiztoak haien itxaropena bahitzea lortu zuen arte. Bizirik ateratzeko esperantzaren argi meharra itzaltzen ari zenean, adar salbatzailearen deiadarra entzun zuten barrunbe ilunean. Beethovenen sinfoniarik ederrena baino doinu gozoagoa izan zen haientzat adarraren durundia.
