En Pedras de Compostela, Aldonza de Praterﾃｭas debulla as sﾃｺas lembranzas para referirlle ﾃ｡ cidadanﾃｭa os sucesos acaecidos ao longo de sﾃｩculos en Compostela. Aldonza observou desde finais do sﾃｩculo XI a cantos franquearon os limiares da porta do Perdﾃｳn, na fachada de Praterﾃｭas, sentido en cada momento o latexo da cidade. Mercedes Gualteria Pintos Barreiro, a autora de Pedras de Compostela, mﾃｳvese animada pola esperanza que a cidadanﾃｭa compostelﾃ｡ redescubra a adﾃｺltera pillada en flagrante, esa marabillosa escultura romﾃ｡nica da catedral, e que a reincorpore ao seu patrimonio persoal. Pedras de Compostela reﾃｺne sesenta e oito fermosos textos, acompaﾃｱados de fotografﾃｭas de Manuel G. Vicente, que percorren a historia de Compostela durante nove sﾃｩculos e acrecentan o gozo de vivir nesta cidade de pedra. Como afirma Josﾃｩ Mﾂｪ Dﾃｭaz, Deﾃ｡n da catedral de Compostela, no prﾃｳlogo, Aldonza -"esa Aldonza feminista precoz, reivindicativa e, por momentos laicista militante"- "debeu de escapar durante moitas noites do seu posto", tanto para estudar de seu os espazos interiores da Catedral como para atender o paso dos peregrinos ou seguir o desenvolvemento da cidade: traﾃｭda de augas, fontes, hospitais, instituciﾃｳns docentes, etc.
